تفاوت روتر و اکسس پوینت چیست؟

تفاوت روتر و اکسس پوینت چیست؟ در دنیای شبکه، عباراتی مانند «روتر» و «اکسس پوینت» اغلب مطرح می‌شود، اما بسیاری از مردم درباره اینکه این دستگاه‌ها دقیقاً چه کار می‌کنند و تفاوت آن‌ها با یکدیگر مطمئن نیستند. اگر در حال راه‌اندازی یک شبکه خانگی، گسترش پوشش Wi-Fi خود هستید، یا فقط سعی می‌کنید بفهمید دستگاه‌های شما چگونه به اینترنت متصل می‌شوند، دانستن تفاوت بین روتر و نقطه دسترسی ضروری است. در این مقاله، جزئیات کارهایی که هر دستگاه انجام می‌دهد، تفاوت‌های کلیدی آن‌ها و زمانی که ممکن است به یکی از دستگاه‌ها نیاز داشته باشید را بررسی می‌کنیم.

روتر چیست؟

روتر یک دستگاه شبکه است که به عنوان هاب مرکزی برای شبکه خانگی یا اداری شما عمل می کند. این دستگاه های مختلف شما – مانند رایانه ها، تلفن های هوشمند و تبلت ها – را به اینترنت متصل می کند و همچنین به آن دستگاه ها اجازه می دهد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. روترها برای مدیریت ترافیک شبکه ضروری هستند و اطمینان حاصل می کنند که بسته های داده به مقصد صحیح ارسال می شوند.

ویژگی های کلیدی روتر:

1. اتصال به اینترنت: روترها به مودم شما متصل می شوند که به نوبه خود به اینترنت متصل می شوند. آنها داده ها را از مودم دریافت می کنند و آن را در دستگاه های موجود در شبکه شما توزیع می کنند.
2. قابلیت Wi-Fi: اکثر روترهای مدرن دارای قابلیت های داخلی Wi-Fi (بی سیم) هستند که به دستگاه ها اجازه می دهد بدون نیاز به کابل اترنت به شبکه متصل شوند.
3. ترجمه آدرس شبکه (NAT): روترها از NAT برای تخصیص آدرس های IP به دستگاه های موجود در شبکه شما استفاده می کنند و به چندین دستگاه اجازه می دهند یک اتصال اینترنتی واحد را به اشتراک بگذارند.
4. سرور DHCP: روترها اغلب به عنوان سرورهای DHCP (پروتکل پیکربندی میزبان پویا) عمل می کنند و به طور خودکار آدرس های IP را به دستگاه هایی که به شبکه متصل می شوند اختصاص می دهند.
5. فایروال: بسیاری از روترها دارای فایروال داخلی هستند که با فیلتر کردن ترافیک ورودی و خروجی شبکه، یک لایه امنیتی اضافی را فراهم می کند.
6. پروتکل های مسیریابی: روترها از پروتکل های مسیریابی برای تعیین بهترین مسیر برای انتقال داده ها در شبکه استفاده می کنند.
7. پورت های WAN و LAN: روترها معمولاً دارای یک پورت WAN (شبکه وسیع) برای اتصال به مودم و چندین پورت LAN (شبکه محلی) برای اتصال دستگاه های سیمی هستند.
8. کیفیت خدمات (QoS): برخی از روترها تنظیمات QoS را ارائه می دهند که به شما امکان می دهد انواع خاصی از ترافیک (به عنوان مثال، پخش جریانی یا بازی) را نسبت به سایرین اولویت بندی کنید.

اکسس پوینت چیست؟

نقطه دسترسی (AP) یک دستگاه شبکه است که دامنه شبکه Wi-Fi شما را افزایش می دهد. به شبکه موجود شما متصل می شود – معمولاً از طریق کابل اترنت – و پوشش بی سیم اضافی را برای مناطقی که ممکن است فراتر از دسترسی سیگنال Wi-Fi روتر اصلی شما باشد، فراهم می کند. نقاط دسترسی اغلب در خانه‌ها، دفاتر یا فضاهای عمومی بزرگ‌تر استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود که پوشش Wi-Fi در سراسر منطقه ثابت و قوی است.

ویژگی های کلیدی اکسس پوینت:

1. برنامه افزودنی بی‌سیم: نقاط دسترسی برای گسترش دامنه شبکه Wi-Fi موجود طراحی شده‌اند. آنها مستقیماً به اینترنت متصل نمی شوند، بلکه به یک روتر یا نقطه دسترسی دیگر متصل می شوند.
2. بدون روتر داخلی: برخلاف برخی از روترها، نقاط دسترسی دارای قابلیت مسیریابی داخلی نیستند. آنها صرفاً برای گسترش پوشش بی سیم هستند.
3. ویژگی‌های درجه سازمانی: بسیاری از نقاط دسترسی برای استفاده تجاری طراحی شده‌اند و دارای ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند شبکه‌سازی مش، پشتیبانی VLAN (شبکه محلی مجازی) و پروتکل‌های امنیتی درجه سازمانی هستند.
4. بدون سرور DHCP: نقاط دسترسی معمولاً سرور DHCP ندارند. آنها برای تخصیص آدرس IP به دستگاه ها به روتر اصلی متکی هستند.
5. بدون فایروال: نقاط دسترسی معمولاً شامل فایروال نیستند، زیرا معمولاً توسط روتر اصلی مدیریت می شود.
6. SSID های چندگانه: برخی از نقاط دسترسی به شما امکان می دهند چندین SSID (شناسه مجموعه خدمات) ایجاد کنید، که می تواند برای جداسازی انواع مختلف دستگاه ها یا کاربران مفید باشد.
7. شبکه‌سازی مش: بسیاری از اکسس پوینت‌های مدرن بخشی از یک سیستم شبکه مش هستند که شامل چندین نقطه دسترسی است که با هم کار می‌کنند تا پوشش Wi-Fi یکپارچه را در سراسر یک منطقه بزرگ فراهم کنند.

تفاوت های کلیدی بین روتر و اکسس پوینت

اکنون که اصول اولیه کاری که هر دستگاه انجام می دهد را پوشش دادیم، بیایید به تفاوت های کلیدی بین روتر و اکسس پوینت نگاه کنیم:

عملکرد اولیه:

• روتر: کل شبکه از جمله اتصال به اینترنت، تخصیص آدرس IP و مسیریابی ترافیک را مدیریت می کند.
• نقطه دسترسی: محدوده یک شبکه Wi-Fi موجود را بدون مدیریت ترافیک کلی شبکه افزایش می دهد.

اتصال به اینترنت:

• روتر: مستقیماً به مودم متصل می شود تا دسترسی به اینترنت را برای کل شبکه فراهم کند.
• نقطه دسترسی: مستقیماً به اینترنت متصل نمی شود. برای گسترش شبکه به روتر یا نقطه دسترسی دیگری متصل می شود.

DHCP و NAT:

• روتر: به عنوان یک سرور DHCP عمل می کند و NAT را برای مدیریت آدرس های IP و ترافیک شبکه انجام می دهد.
• نقطه دسترسی: DHCP یا NAT را مدیریت نمی کند. برای این عملکردها به روتر اصلی متکی است.

فایروال:

• روتر: اغلب شامل یک فایروال داخلی برای امنیت شبکه است.
• نقطه دسترسی: معمولاً شامل فایروال نیست.

پورت های WAN و LAN:

• روتر: شامل پورت های WAN و LAN برای اتصال به مودم و دستگاه های سیمی است.
• Access Point: معمولاً فقط دارای پورت های LAN (در صورت وجود) است و از طریق اترنت به شبکه متصل می شود.

پروتکل های مسیریابی:

• روتر: از پروتکل های مسیریابی برای مدیریت ترافیک شبکه پشتیبانی می کند.
• نقطه دسترسی: از پروتکل های مسیریابی پشتیبانی نمی کند. به سادگی سیگنال بی سیم را گسترش می دهد.

شبکه مش:

• روتر: می تواند بخشی از یک شبکه مش باشد اما اغلب به عنوان هاب اصلی عمل می کند.
• نقطه دسترسی: اغلب بخشی از یک شبکه مش است که با سایر نقاط دسترسی کار می کند تا پوشش یکپارچه ای را ارائه دهد.

امنیت:

• روتر: به طور معمول شامل ویژگی های امنیتی مانند رمزگذاری WPA3، فایروال ها و شبکه های مهمان است.
• نقطه دسترسی: ممکن است شامل ویژگی‌های امنیتی باشد، اما معمولاً توسط روتر اصلی مدیریت می‌شوند.

زمان استفاده از روتر در مقابل نقطه دسترسی

درک زمان استفاده از روتر در مقابل نقطه دسترسی برای راه اندازی یک شبکه کارآمد و قابل اعتماد بسیار مهم است.

زمانی که از روتر استفاده کنید:

• شما در حال راه اندازی یک شبکه جدید از ابتدا هستید.
• شما باید به اینترنت متصل شوید و چندین دستگاه را مدیریت کنید.
• شما به ویژگی های پیشرفته مانند QoS، فایروال و پشتیبانی VPN نیاز دارید.
• شما می خواهید بر تخصیص آدرس IP و ترافیک شبکه کنترل داشته باشید.

از یک نقطه دسترسی استفاده کنید زمانی که:

• شما از قبل یک روتر دارید اما باید پوشش Wi-Fi خود را افزایش دهید.
• خانه یا دفتر کار بزرگی دارید که سیگنال Wi-Fi یک روتر کافی نیست.
• شما باید یک شبکه بی سیم قوی تر و مقیاس پذیرتر ایجاد کنید، به خصوص در یک محیط سازمانی.
• شما می خواهید یک شبکه مش برای رومینگ بدون درز بین مناطق مختلف راه اندازی کنید.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، روتر دستگاه مرکزی است که ترافیک شبکه شما را مدیریت می کند، اتصال به اینترنت را فراهم می کند و عملکردهای مختلف شبکه مانند DHCP و NAT را مدیریت می کند. از سوی دیگر، نقطه دسترسی دستگاهی است که محدوده شبکه Wi-Fi موجود شما را بدون مدیریت ترافیک کلی شبکه گسترش می دهد.

اگر در حال راه اندازی یک شبکه جدید هستید یا نیاز به اتصال به اینترنت دارید، روتر ضروری است. اگر از قبل یک روتر دارید اما به پوشش وای فای بهتری نیاز دارید، اضافه کردن یک نقطه دسترسی (یا یک سیستم مش) راهی برای رفتن است.

با درک تفاوت روتر و اکسس پوینت، می توانید تصمیمات آگاهانه ای در مورد راه اندازی شبکه خود بگیرید و اطمینان حاصل کنید که خانه یا محل کار شما اتصال لازم برای عملکرد روان را دارد.