تجهیزات شبکه خانگی: کدام تجهیزات شبکه برای محیط خانه شما مناسب است؟

تجهیزات شبکه خانگی: کدام تجهیزات شبکه برای محیط خانه شما مناسب است؟ یک کار جامع است و من آن را به گونه ای ساختار می دهم که برای شما دقیق، آموزنده و جذاب باشد. در اینجا نحوه برخورد من با آن است:

در عصر دیجیتال، یک شبکه خانگی قابل اعتماد برای همه چیز ضروری است، از پخش فیلم و بازی گرفته تا کار از خانه و مدیریت دستگاه های هوشمند. با افزایش تعداد دستگاه های متصل در یک خانواده متوسط، داشتن تجهیزات شبکه خانگی مناسب دیگر اختیاری نیست – این یک ضرورت است. چه از علاقه مندان به فناوری باشید و چه یک کاربر معمولی، درک اصول اولیه تجهیزات شبکه خانگی می تواند به شما کمک کند یک شبکه یکپارچه و با کارایی بالا متناسب با نیازهای خود ایجاد کنید.

مقدمه ای بر تجهیزات شبکه خانگی

اهمیت یک شبکه خانگی قابل اعتماد

تجهیزات شبکه خانگی در دنیای بیش از حد متصل امروزی، یک شبکه خانگی قابل اعتماد دیگر لوکس نیست، بلکه یک ضرورت است. از پخش فیلم ها و بازی های آنلاین گرفته تا کار در خانه و مدیریت دستگاه های هوشمند، یک شبکه پایدار و ایمن تقریبا برای همه جنبه های زندگی مدرن ضروری است.

• تعداد روزافزون دستگاه ها: در حال حاضر یک خانوار به طور متوسط ​​بیش از 10 دستگاه متصل از جمله تلفن های هوشمند، لپ تاپ، تلویزیون های هوشمند و دستگاه های اینترنت اشیا مانند بلندگوهای هوشمند و دوربین های امنیتی دارد. بدون تجهیزات شبکه مناسب، دستگاه‌های شما ممکن است برای متصل ماندن مشکل داشته باشند که منجر به کاهش سرعت، قطع شدن اتصالات و ناامیدی شود.
• کار و یادگیری از راه دور: ظهور کار از راه دور و آموزش آنلاین، اتصال اینترنتی قابل اعتماد را بیش از هر زمان دیگری حیاتی کرده است. چه در جلسات مجازی شرکت کنید و چه در حال ارسال تکالیف باشید، یک شبکه قابل اعتماد تضمین می کند که شما بهره وری خواهید داشت.
• سرگرمی: پلتفرم‌های پخش جریانی مانند نتفلیکس، یوتیوب و اسپاتیفای برای ارائه محتوای باکیفیت نیاز به اتصال اینترنتی قوی دارند. گیمرها همچنین برای یک تجربه آنلاین بی‌وقفه نیاز به تأخیر کم و سرعت بالا دارند.
• یکپارچه سازی خانه هوشمند: دستگاه های خانه هوشمند مانند ترموستات ها، دوربین های امنیتی و دستیارهای صوتی برای عملکرد صحیح به یک شبکه پایدار متکی هستند. یک شبکه ضعیف یا غیرقابل اعتماد می تواند این دستگاه ها را بی استفاده کند یا آنها را در برابر تهدیدات امنیتی آسیب پذیر کند.

مروری بر تجهیزات شبکه خانگی

برای ایجاد یک شبکه خانگی قوی، به ترکیب مناسبی از سخت افزار و نرم افزار نیاز دارید. در اینجا یک مرور مختصر از اجزای اصلی آورده شده است:

• روترها: هاب مرکزی شبکه شما که وظیفه هدایت ترافیک بین دستگاه ها و اینترنت را بر عهده دارد. روترها انواع مختلفی دارند، از جمله مدل های تک باند، دو باند و سه باند.
• مودم: دستگاهی که شبکه خانگی شما را به ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) متصل می کند. مودم ها می توانند مستقل باشند یا در روتر ادغام شوند.
• سوئیچ ها و هاب ها: این دستگاه ها شبکه شما را با اجازه دادن به چندین دستگاه برای اتصال از طریق کابل های اترنت گسترش می دهند.
• نقاط دسترسی بی سیم (WAP): برای گسترش پوشش Wi-Fi در خانه های بزرگتر یا مناطقی با سیگنال ضعیف استفاده می شود.
• ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS): یک راه حل ذخیره سازی متمرکز که به شما امکان می دهد فایل ها را از چندین دستگاه در شبکه خود ذخیره کرده و به آنها دسترسی داشته باشید.
• آداپتورهای Powerline: دستگاه هایی که از سیم کشی برق خانه شما برای افزایش دسترسی شبکه شما استفاده می کنند.
• سیستم‌های وای فای مش: یک راه‌حل مدرن برای پوشش بی‌وقفه وای‌فای در خانه‌های بزرگ یا چند طبقه.

در بخش بعدی، ما عمیق‌تر به درک نیازهای تجهیزات شبکه خانگی شما و نحوه ارزیابی تجهیزات مناسب برای محیط خاص خود خواهیم پرداخت.

درک نیازهای تجهیزات شبکه خانگی شما

قبل از خرید یا ارتقاء تجهیزات شبکه خانگی خود، ضروری است که نیازهای خاص خود را ارزیابی کنید. هر خانه متفاوت است، و راه اندازی مناسب برای یک خانواده ممکن است برای خانواده دیگر کارساز نباشد. در اینجا عوامل کلیدی برای در نظر گرفتن وجود دارد:

ارزیابی مصرف اینترنت شما

عادات استفاده از اینترنت شما نوع تجهیزات شبکه خانگی مورد نیاز شما را تعیین می کند. در اینجا چند سناریو رایج وجود دارد:

• استریمینگ: اگر مرتب فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی یا موسیقی را پخش می‌کنید، به شبکه‌ای نیاز دارید که بتواند پهنای باند بالا را مدیریت کند. برای مثال، پخش جریانی 4K به پهنای باند بیشتری نسبت به HD استاندارد نیاز دارد.
• بازی: بازی آنلاین به تاخیر کم (پینگ) و سرعت دانلود/آپلود سریع نیاز دارد. یک روتر با عملکرد بالا با تنظیمات کیفیت خدمات (QoS) می تواند ترافیک بازی را در اولویت قرار دهد.
• کار و یادگیری از راه دور: پلتفرم‌های کنفرانس ویدیویی مانند زوم یا تیم‌های مایکروسافت به یک اتصال پایدار نیاز دارند. یک شبکه قابل اعتماد از قطع شدن تماس ها یا تاخیر در جلسات یا کلاس های مهم جلوگیری می کند.
• دستگاه‌های خانه هوشمند: اگر چندین دستگاه اینترنت اشیا (ترموستات‌های هوشمند، دوربین‌های امنیتی و غیره) دارید، به شبکه‌ای نیاز دارید که بتواند چندین اتصال را بدون کاهش سرعت پشتیبانی کند.
• به اشتراک گذاری فایل و تهیه نسخه پشتیبان: اگر به طور مکرر فایل های بزرگ را انتقال می دهید یا از یک دستگاه ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS) استفاده می کنید، به شبکه ای با سرعت انتقال داده سریع نیاز دارید.

تعداد دستگاه ها و کاربران

تعداد دستگاه ها و کاربران در خانه شما به طور قابل توجهی بر عملکرد شبکه شما تأثیر می گذارد. در اینجا نحوه ارزیابی این است:

• تعداد دستگاه‌ها: فهرستی از تمام دستگاه‌هایی که به شبکه شما متصل می‌شوند، از جمله تلفن‌های هوشمند، لپ‌تاپ، تبلت، تلویزیون‌های هوشمند، کنسول‌های بازی و دستگاه‌های IoT تهیه کنید.
• استفاده همزمان: در نظر بگیرید که چند دستگاه به طور همزمان فعال خواهند بود. به عنوان مثال، اگر چندین عضو خانواده به طور همزمان در حال پخش جریانی، بازی یا کار آنلاین هستند، به روتری نیاز دارید که بتواند ترافیک سنگین را مدیریت کند.
• انواع دستگاه: برخی از دستگاه‌ها، مانند گجت‌های خانه هوشمند، به پهنای باند کمتری نیاز دارند، در حالی که برخی دیگر، مانند کنسول‌های بازی یا دستگاه‌های پخش 4K، به پهنای باند بیشتری نیاز دارند. بر این اساس ظرفیت شبکه خود را متعادل کنید.

اندازه خانه و چیدمان

اندازه و چیدمان خانه شما نقش مهمی در تعیین نوع تجهیزات مورد نیاز شما دارد:

• آپارتمان‌های کوچک: فضاهای کوچک‌تر معمولاً فقط به یک روتر یا یک سیستم مش پایه برای ارائه پوشش کافی نیاز دارند.
• خانه‌های بزرگ: خانه‌های بزرگ‌تر ممکن است به تجهیزات اضافی مانند توسعه‌دهنده‌های Wi-Fi، نقاط دسترسی یا سیستم Wi-Fi مش برای اطمینان از پوشش کامل نیاز داشته باشند.
• خانه های چند طبقه: اگر خانه ای چند طبقه دارید، برای از بین بردن مناطق مرده، روترها یا نقاط دسترسی را در هر طبقه قرار دهید.
• موانع: دیوارهای ضخیم، اشیاء فلزی و سایر موانع می توانند در سیگنال های Wi-Fi اختلال ایجاد کنند. در چنین مواردی، ممکن است لازم باشد تجهیزات خود را به صورت استراتژیک قرار دهید یا روی دستگاه هایی سرمایه گذاری کنید که بتوانند به این موانع نفوذ کنند.

انواع فعالیت های آنلاین

انواع فعالیت هایی که به صورت آنلاین انجام می دهید نیز بر نیازهای شبکه شما تأثیر می گذارد:

• فعالیت های با پهنای باند بالا: پخش جریانی، بازی و کنفرانس ویدیویی به پهنای باند بیشتر و سرعت بیشتری نیاز دارد. اگر اغلب در این فعالیت‌ها شرکت می‌کنید، به دنبال تجهیزاتی باشید که از اتصالات پرسرعت پشتیبانی می‌کنند و می‌توانند این فعالیت‌ها را اولویت‌بندی کنند.
• فعالیت های با پهنای باند کم: مرور وب، چک کردن ایمیل یا استفاده از رسانه های اجتماعی به پهنای باند کمتری نیاز دارد. اگر خانواده شما عمدتاً درگیر این فعالیت ها هستند، ممکن است به پیشرفته ترین تجهیزات نیاز نداشته باشید.

ملاحظات بودجه

بودجه شما نقش مهمی در تعیین نوع تجهیزاتی که می توانید بخرید بازی می کند. در اینجا نحوه تعادل هزینه و عملکرد آورده شده است:

• تجهیزات سطح ورودی: روترها و مودم های اولیه مقرون به صرفه هستند اما ممکن است فاقد ویژگی های پیشرفته مانند قابلیت های سرعت بالا یا پوشش گسترده باشند.
• تجهیزات میان رده: این دستگاه ها با ویژگی هایی مانند Wi-Fi دو باند، تنظیمات QoS و پوشش بهتر، تعادل خوبی بین عملکرد و هزینه ارائه می دهند.
• تجهیزات پیشرفته: روترهای ممتاز، سیستم‌های مش و مودم‌های پیشرفته عملکرد بالاتری دارند، اما قیمت بالاتری دارند. اینها برای خانه های بزرگ یا خانه هایی با استفاده زیاد از اینترنت ایده آل هستند.

سازگاری با ISP

قبل از خرید تجهیزات، مطمئن شوید که با ارائه دهنده خدمات اینترنت شما (ISP) سازگار است. در اینجا چیزی است که باید در نظر بگیرید:

• سازگاری مودم: اگر یک مودم جداگانه می‌خرید، مطمئن شوید که با شبکه ISP شما (کابل، DSL، فیبر و غیره) کار می‌کند.
• سازگاری روتر: بیشتر روترها جهانی هستند، اما ایده خوبی است که برای هر گونه توصیه یا الزامات خاص با ISP خود مشورت کنید.

آینده شبکه خود را اثبات کنید

فناوری به سرعت در حال پیشرفت است، بنابراین عاقلانه است که روی تجهیزاتی سرمایه گذاری کنیم که بتواند با نیازهای آینده سازگار شود:

• Wi-Fi 6: اگر در حال خرید یک روتر جدید هستید، روتر جدیدی را در نظر بگیرید که از Wi-Fi 6 (802.11ax) پشتیبانی می کند، آخرین استاندارد Wi-Fi، که سرعت بالاتر، ظرفیت بیشتر و عملکرد بهبود یافته را در شبکه های شلوغ ارائه می دهد.
• سیستم‌های مش: سیستم‌های وای فای مش مقیاس‌پذیر هستند و به شما این امکان را می‌دهند که گره‌های بیشتری را با افزایش نیاز خود اضافه کنید.
• ملاحظات اینترنت اشیا: همانطور که دستگاه‌های خانه هوشمند رایج‌تر می‌شوند، مطمئن شوید که شبکه شما می‌تواند اتصالات اضافی را بدون به خطر انداختن عملکرد انجام دهد.

تجهیزات شبکه خانگی

سوالات کلیدی که باید از خود بپرسید

در اینجا یک چک لیست سریع وجود دارد که به شما کمک می کند نیازهای شبکه خانگی خود را ارزیابی کنید:

• چند دستگاه به شبکه من متصل خواهد شد؟
• چند نفر به طور همزمان از شبکه استفاده خواهند کرد؟
• چه نوع فعالیت هایی را به صورت آنلاین انجام خواهم داد (استریم، بازی، کار از راه دور و غیره)؟
• خانه من چقدر بزرگ است و آیا موانعی وجود دارد که بر پوشش Wi-Fi تأثیر بگذارد؟
• بودجه من برای تجهیزات شبکه چقدر است؟
• آیا تجهیزاتی که در نظر دارم با ISP من سازگار است؟
• آیا این تنظیم نیازهای من را برای چند سال آینده برآورده می کند؟

با پاسخ دادن به این سوالات، درک واضح تری از نیازهای شبکه خانگی خود خواهید داشت و می توانید هنگام انتخاب تجهیزات تصمیم گیری آگاهانه بگیرید. در بخش بعدی، انواع مختلف تجهیزات شبکه خانگی را به تفصیل بررسی خواهیم کرد.

انواع تجهیزات شبکه خانگی

برای ایجاد یک شبکه خانگی قابل اعتماد و کارآمد، درک انواع مختلف تجهیزات موجود بسیار مهم است. هر قطعه از سخت افزار نقش خاصی در اطمینان از اینکه اتصال اینترنت شما سریع، پایدار و ایمن است، ایفا می کند. در اینجا به تفکیک رایج ترین انواع تجهیزات شبکه خانگی اشاره شده است:

روترها

روتر سنگ بنای هر شبکه خانگی است. عملکرد اصلی آن هدایت ترافیک داده بین دستگاه های شما و اینترنت است. روترها انواع مختلفی دارند که هر کدام برای نیازهای مختلف مناسب هستند:

روترهای تک باند

این روترها روی باند فرکانسی 2.4 گیگاهرتز کار می کنند که پوشش مناسبی را ارائه می دهد اما سرعت کمتری در مقایسه با روترهای دو باند یا سه باند دارد. روترهای تک باند برای استفاده اولیه از اینترنت، مانند مرور یا پخش جریانی سبک مناسب هستند، اما ممکن است با چندین دستگاه یا فعالیت های با پهنای باند بالا مشکل داشته باشند.

روترهای دو باند

روترهای دو بانده در هر دو باند فرکانسی 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز کار می کنند. باند 2.4 گیگاهرتز برد بهتری را ارائه می دهد، در حالی که باند 5 گیگاهرتز سرعت بیشتری را با تداخل کمتر ارائه می دهد. روترهای دو باند برای خانه هایی با چندین دستگاه یا کاربرانی که در فعالیت هایی مانند پخش جریانی و بازی شرکت می کنند ایده آل هستند.

روترهای سه باند

روترهای سه باند، باند اضافی 5 گیگاهرتز را اضافه می کنند، که آنها را برای خانواده هایی با استفاده زیاد از اینترنت یا بسیاری از دستگاه های متصل مناسب می کند. این روترها برای بازی، پخش جریانی 4K و خانه های هوشمند با دستگاه های متعدد IoT مناسب هستند.

روترهای Wi-Fi 6

Wi-Fi 6 (802.11ax) جدیدترین استاندارد Wi-Fi است که سرعت های بالاتر، کارایی بهبود یافته و عملکرد بهتر در شبکه های شلوغ را ارائه می دهد. روترهای Wi-Fi 6 برای خانه‌هایی که دستگاه‌های زیادی دارند یا کسانی که به دنبال بهترین عملکرد ممکن هستند، آینده‌نگر و ایده‌آل هستند.

روترهای مش

روترهای مش شامل چندین گره هستند که با هم کار می کنند تا یک شبکه Wi-Fi یکپارچه ایجاد کنند. آنها برای خانه های بزرگ یا فضاهایی با مناطق مرده وای فای عالی هستند، زیرا پوشش ثابتی را در کل منطقه ارائه می دهند.

مودم

مودم دستگاهی است که شبکه خانگی شما را به ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) متصل می کند. این سیگنال را از ISP شما به فرمتی تبدیل می کند که روتر شما می تواند در دستگاه های شما توزیع کند. در اینجا انواع اصلی مودم آمده است:

مودم های کابلی

این مودم ها با خدمات اینترنت کابلی استفاده می شوند و با ISP هایی مانند Comcast یا Spectrum سازگار هستند. آنها سرعت بالایی ارائه می دهند و برای خانواده هایی با استفاده زیاد از اینترنت ایده آل هستند.

مودم های DSL

مودم‌های DSL با سرویس‌های اینترنت DSL استفاده می‌شوند که معمولاً کندتر از کابل یا فیبر هستند. آنها گزینه خوبی برای مناطقی هستند که کابل یا فیبر در دسترس نیست.

مودم های فیبر (ترمینال های شبکه نوری)

مودم های فیبر با خدمات اینترنت فیبر نوری استفاده می شود که سریع ترین سرعت موجود را ارائه می دهد. آن‌ها برای خانه‌هایی که نیاز به پهنای باند بالا دارند، مانند خانه‌هایی که دارای جریان 4K یا چندین دستگاه هستند، ایده‌آل هستند.

ترکیبات مودم-روتر

این دستگاه ها که به عنوان دروازه ها نیز شناخته می شوند، مودم و روتر را در یک واحد ترکیب می کنند. در حالی که آنها راحت هستند، ممکن است عملکردی مشابه واحدهای مودم و روتر جداگانه ارائه ندهند.

سوئیچ ها و هاب ها

سوئیچ ها و هاب ها برای افزایش تعداد دستگاه هایی که می توانند از طریق اترنت به شبکه شما متصل شوند استفاده می شوند. آنها به ویژه برای دستگاه هایی که نیاز به اتصال سیمی دارند یا برای بهبود عملکرد شبکه مفید هستند:

سوئیچ ها:

سوئیچ ها به چندین دستگاه اجازه می دهند به یک پورت روتر متصل شوند. آنها کارآمدتر از هاب هستند زیرا داده ها را فقط به دستگاهی که به آن نیاز دارد هدایت می کنند و ازدحام شبکه را کاهش می دهند. سوئیچ ها می توانند بدون مدیریت (plug-and-play) یا مدیریت شوند (اجازه دادن به پیکربندی پیشرفته).

هاب ها:

هاب‌ها نسبت به سوئیچ‌ها قدیمی‌تر و کارآمدتر هستند، زیرا داده‌ها را به همه دستگاه‌های متصل پخش می‌کنند که می‌تواند منجر به تراکم شبکه شود. آنها به ندرت در شبکه های خانگی مدرن استفاده می شوند.

نقاط دسترسی بی سیم (WAP)

نقاط دسترسی بی سیم (WAP) برای گسترش پوشش شبکه Wi-Fi شما استفاده می شود. آنها به ویژه در خانه های بزرگ یا مناطق با سیگنال ضعیف مفید هستند:

WAPهای مستقل:

این دستگاه ها از طریق اترنت به روتر شما متصل می شوند و سیگنال Wi-Fi را در مناطقی با پوشش ضعیف پخش می کنند. آنها برای از بین بردن مناطق مرده وای فای ایده آل هستند.

سیستم های مش وای فای:

سیستم‌های مش از چندین گره تشکیل شده‌اند که با هم کار می‌کنند تا پوشش Wi-Fi یکپارچه را در سراسر خانه شما فراهم کنند. راه اندازی و مدیریت آنها نسبت به WAP های مستقل ساده تر است و برای خانه های بزرگ یا چند طبقه عالی هستند.

ذخیره سازی متصل به شبکه (NAS)

دستگاه‌های ذخیره‌سازی متصل به شبکه (NAS) فضای ذخیره‌سازی متمرکزی را ارائه می‌کنند که برای همه دستگاه‌های موجود در شبکه شما قابل دسترسی است. آنها برای خانواده هایی با چندین کاربر یا کسانی که نیاز به ذخیره و اشتراک گذاری فایل های بزرگ دارند ایده آل هستند:

NAS شخصی:

دستگاه های NAS شخصی برای مصارف شخصی یا خانگی کوچک طراحی شده اند. آنها معمولاً یک یا دو درایو دارند و برای پشتیبان‌گیری، ذخیره‌سازی رسانه یا اشتراک‌گذاری فایل استفاده می‌شوند.

کسب و کار NAS:

دستگاه‌های Business NAS پیشرفته‌تر هستند، با درایوهای متعدد، پشتیبانی از RAID و ویژگی‌های امنیتی پیشرفته. آنها برای خانواده هایی با نیازهای ذخیره سازی گسترده یا کسانی که یک تجارت خانگی دارند ایده آل هستند.

آداپتورهای پاورلاین

آداپتورهای Powerline از سیم کشی برق خانه شما برای افزایش دسترسی شبکه شما استفاده می کنند. آنها جایگزین خوبی برای توسعه دهنده های Wi-Fi در خانه هایی با دیوارهای ضخیم یا مناطق مرده Wi-Fi هستند:

آداپتورهای پایه پاورلاین:

این آداپتورها با اتصال به پریز برق، اتصال اترنت سیمی را فراهم می کنند. آنها برای اتصال دستگاه هایی مانند تلویزیون های هوشمند یا کنسول های بازی که به اتصال پایدار نیاز دارند ایده آل هستند.

آداپتورهای Wi-Fi Powerline:

این آداپتورها عملکرد یک آداپتور powerline را با یک توسعه دهنده Wi-Fi ترکیب می کنند و اتصال سیمی و بی سیم را فراهم می کنند.

سیستم های Wi-Fi مش

سیستم های مش وای فای به دلیل توانایی آنها در ارائه پوشش یکپارچه در سراسر خانه های بزرگ به طور فزاینده ای محبوب می شوند. آنها از چندین گره تشکیل شده اند که با هم کار می کنند تا یک شبکه واحد و یکپارچه ایجاد کنند:

سیستم های دو گره:

این سیستم ها برای خانه های متوسط ​​ایده آل هستند. گره اولیه به مودم شما متصل می شود، در حالی که گره ثانویه پوشش را به سایر مناطق خانه گسترش می دهد.

سیستم های سه گره:

این سیستم ها برای خانه های بزرگ یا چند طبقه عالی هستند. هر گره پوشش را گسترش می دهد و اطمینان می دهد که هیچ منطقه مرده Wi-Fi وجود ندارد.

سیستم های توسعه پذیر:

برخی از سیستم های مش به شما این امکان را می دهند که گره های اضافی را با افزایش نیاز خود اضافه کنید و آنها را بسیار مقیاس پذیر می کند.

نکات کلیدی تجهیزات شبکه خانگی

1. روترها قلب شبکه شما هستند: آنها ترافیک داده بین دستگاه های شما و اینترنت را مدیریت می کنند. بر اساس نیاز خود، بین روترهای تک باند، دو باند، سه باند، Wi-Fi 6 یا مش انتخاب کنید.
2. مودم ها خانه شما را به اینترنت متصل می کنند: مطمئن شوید که مودم شما با ISP شما (کابل، DSL یا فیبر) سازگار است. ترکیبات مودم-روتر راحت هستند اما ممکن است بهترین عملکرد را ارائه نکنند.
3. سوئیچ ها و هاب ها اتصالات سیمی را گسترش می دهند: سوئیچ ها کارآمدتر از هاب هستند و برای اتصال چندین دستگاه از طریق اترنت ایده آل هستند. سوئیچ های مدیریت شده گزینه های پیکربندی پیشرفته ای را ارائه می دهند.
4. نقاط دسترسی بی‌سیم (WAP) پوشش Wi-Fi را گسترش می‌دهند: از WAP‌های مستقل یا سیستم‌های مش برای حذف مناطق مرده وای‌فای، به‌ویژه در خانه‌های بزرگ استفاده کنید.
5. ذخیره‌سازی متصل به شبکه (NAS) فضای ذخیره‌سازی متمرکزی را فراهم می‌کند: دستگاه‌های NAS برای پشتیبان‌گیری از فایل‌ها، پخش جریانی رسانه یا اشتراک‌گذاری داده‌ها در چندین دستگاه عالی هستند.
6. آداپتورهای Powerline از سیم کشی برق برای گسترش شبکه استفاده می کنند: آنها جایگزین خوبی برای توسعه دهنده های Wi-Fi در خانه هایی با سیگنال Wi-Fi ضعیف یا دیوارهای ضخیم هستند.
7. سیستم‌های مش وای‌فای پوشش یکپارچه را ارائه می‌کنند: سیستم‌های مش برای خانه‌های بزرگ یا چند طبقه ایده‌آل هستند، وای‌فای ثابتی را در سرتاسر فضای شما ارائه می‌کنند و به راحتی قابل گسترش هستند.

راه اندازی تجهیزات شبکه خانگی

اکنون که انواع مختلف تجهیزات شبکه خانگی را درک کرده اید، زمان آن فرا رسیده است که نحوه راه اندازی شبکه خود را بیاموزید. در این بخش، مراحل ایجاد یک تجهیزات شبکه خانگی مطمئن و مطمئن را به شما آموزش می‌دهیم، چه از ابتدا شروع کنید یا یک راه‌اندازی موجود را ارتقا دهید.

1. طرح بندی شبکه خود را برنامه ریزی کنید

قبل از شروع راه اندازی شبکه خود، مهم است که طرح بندی را برنامه ریزی کنید. موارد زیر را در نظر بگیرید:

• منبع اینترنت: محل قرارگیری مودم خود را مشخص کنید. این معمولاً نزدیک ناحیه ای است که کابل یا فیبر ISP شما وارد خانه شما می شود.
• قرارگیری روتر: روتر خود را در یک مکان مرکزی قرار دهید تا از پوشش یکنواخت Wi-Fi اطمینان حاصل کنید. از قرار دادن آن در نزدیکی دیوارهای ضخیم، اشیاء فلزی یا سایر منابع تداخلی خودداری کنید.
• مکان‌های دستگاه: محل قرارگیری دستگاه‌های شما (تلویزیون‌های هوشمند، کنسول‌های بازی، رایانه‌ها و غیره) را مشخص کنید. برای کاهش ازدحام Wi-Fi در صورت امکان برای اتصالات سیمی (اترنت) برنامه ریزی کنید.
• مناطق مرده: اگر مناطقی با سیگنال‌های Wi-Fi ضعیف دارید، برنامه‌ریزی کنید که توسعه دهنده‌ها، نقاط دسترسی یا گره‌های مش را برای بهبود پوشش اضافه کنید.

2. مودم خود را وصل کنید

مودم دروازه ورود به اینترنت است. در اینجا نحوه اتصال آن آمده است:

• مرحله 1: مودم را به خط ISP خود (کابل، DSL یا فیبر) وصل کنید.
• مرحله 2: مودم را به منبع برق وصل کنید و آن را روشن کنید. منتظر بمانید تا با ISP شما ارتباط برقرار کند (ممکن است چند دقیقه طول بکشد).
• مرحله 3: اگر مودم شما دارای روتر داخلی است، می توانید مرحله بعدی را رد کنید. اگر نه، مودم را با استفاده از کابل اترنت (معمولاً پورت WAN یا اینترنت روی روتر) به روتر خود وصل کنید.

3. روتر خود را راه اندازی کنید

روتر اتصال اینترنت را در دستگاه های شما توزیع می کند. این مراحل را دنبال کنید:

• مرحله 1: روتر را از طریق اترنت به مودم وصل کنید (اگر قبلاً انجام نشده است).
• مرحله 2: روتر را به منبع برق وصل کنید و آن را روشن کنید.
• مرحله 3: به رابط مدیریت روتر دسترسی پیدا کنید. این معمولاً با وارد کردن آدرس IP روتر (به عنوان مثال، 192.168.1.1) در یک مرورگر وب انجام می شود. نام کاربری و رمز عبور پیش فرض را می توان در روتر یا در دفترچه راهنما یافت.
• مرحله 4: برای پیکربندی شبکه Wi-Fi خود، جادوگر راه اندازی را دنبال کنید. یک نام شبکه (SSID) و یک رمز عبور قوی انتخاب کنید. راه اندازی یک شبکه مهمان جداگانه برای بازدیدکنندگان را در نظر بگیرید.
• مرحله 5: اگر روتر شما از دو باند یا سه باند پشتیبانی می کند، هر دو باند 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز را پیکربندی کنید. باند 2.4 گیگاهرتز برد بهتری را ارائه می دهد، در حالی که باند 5 گیگاهرتز سرعت بیشتری را ارائه می دهد.
• مرحله 6: در صورت وجود کیفیت خدمات (QoS) را فعال کنید. این امر ترافیک را برای فعالیت هایی مانند بازی یا کنفرانس ویدیویی در اولویت قرار می دهد.

4. اضافه کردن دستگاه های شبکه اضافی

بسته به نیاز خود، ممکن است لازم باشد دستگاه های دیگری را به شبکه خود اضافه کنید:

• سوئیچ ها: دستگاه هایی که نیاز به اتصال سیمی دارند (مانند کنسول های بازی، تلویزیون های هوشمند) را به سوئیچ وصل کنید، سپس سوئیچ را به روتر وصل کنید.
• نقاط دسترسی بی سیم (WAP): WAP ها را در مناطقی با سیگنال Wi-Fi ضعیف قرار دهید و آنها را از طریق اترنت به روتر متصل کنید. WAP ها را طوری پیکربندی کنید که همان SSID و رمز عبور روتر اصلی شما را برای رومینگ یکپارچه پخش کنند.
• گره های مش: اگر از سیستم مش استفاده می کنید، گره ها را در سرتاسر خانه خود قرار دهید و دستورالعمل های راه اندازی ارائه شده توسط سازنده را دنبال کنید. اکثر سیستم های مش از یک برنامه موبایل برای راه اندازی آسان استفاده می کنند.
• آداپتورهای Powerline: یک آداپتور را به پریز نزدیک روتر خود وصل کنید و آن را از طریق اترنت به روتر متصل کنید. آداپتور دیگر را به پریز نزدیک دستگاهی که می‌خواهید وصل کنید وصل کنید، سپس دستگاه را از طریق اترنت به آداپتور وصل کنید.
• دستگاه های NAS: NAS را از طریق اترنت به روتر خود متصل کرده و با استفاده از نرم افزار سازنده آن را پیکربندی کنید. در صورت نیاز حساب های کاربری و پوشه های مشترک را تنظیم کنید.

5. شبکه خود را ایمن کنید

امنیت برای محافظت از شبکه شما در برابر دسترسی غیرمجاز و تهدیدات سایبری بسیار مهم است. در اینجا نحوه ایمن سازی شبکه خانگی خود آورده شده است:

• تغییر گذرواژه‌های پیش‌فرض: همیشه نام کاربری و رمز عبور پیش‌فرض مدیر روتر و سایر دستگاه‌های شبکه را تغییر دهید.
• Enable Encryption: از رمزگذاری WPA3 یا WPA2 برای شبکه Wi-Fi خود استفاده کنید. از WEP اجتناب کنید، زیرا قدیمی و ناامن است.
• به روز رسانی سیستم عامل: به طور مرتب به روز رسانی سیستم عامل روتر، مودم و سایر دستگاه های شبکه خود را بررسی کنید. به روز رسانی ها اغلب شامل وصله های امنیتی و بهبود عملکرد هستند.
• غیرفعال کردن دسترسی از راه دور: برای جلوگیری از تغییرات غیرمجاز، دسترسی از راه دور به رابط مدیریت روتر خود را غیرفعال کنید، مگر اینکه به آن نیاز داشته باشید.
• از فایروال استفاده کنید: اکثر روترها فایروال داخلی دارند. مطمئن شوید که برای مسدود کردن ترافیک مخرب فعال است.
• فعال کردن نظارت بر شبکه: برخی از روترها ابزارهایی را برای نظارت بر فعالیت شبکه و شناسایی دستگاه های غیرمجاز ارائه می دهند.

شبکه خود را تست کنید

هنگامی که شبکه شما راه اندازی شد، عملکرد آن را آزمایش کنید:

• بررسی اتصال: مطمئن شوید که همه دستگاه ها می توانند به اینترنت متصل شوند و به منابع داخلی (مانند NAS، چاپگرها) دسترسی داشته باشند.
• سرعت تست: از ابزار تست سرعت (به عنوان مثال Speedtest توسط Ookla) برای بررسی سرعت دانلود و آپلود خود استفاده کنید. نتایج را با سرعت های تبلیغاتی ISP خود مقایسه کنید.
• مناطق مرده را شناسایی کنید: در خانه قدم بزنید و مناطقی را که سیگنال Wi-Fi ضعیف یا بدون سیگنال وجود دارد، بررسی کنید. در صورت نیاز، توسعه دهنده ها، نقاط دسترسی یا گره های مش را اضافه کنید.
• بهینه سازی تنظیمات: اگر دستگاه های خاصی سرعت پایینی دارند، تنظیمات QoS روتر خود را بررسی کنید یا تجهیزات خود را ارتقا دهید.

شبکه خود را حفظ کنید

تعمیر و نگهداری منظم شبکه شما را به خوبی اجرا می کند:

• راه اندازی مجدد دستگاه ها: به طور دوره ای روتر، مودم و سایر دستگاه های شبکه خود را راه اندازی مجدد کنید تا مشکلات موقتی را پاک کنید.
• استفاده از مانیتور: مراقب عملکرد و استفاده شبکه خود باشید. اگر متوجه کاهش سرعت شدید، تجهیزات خود را ارتقا دهید یا با ISP خود تماس بگیرید.
• به تدریج دستگاه ها را اضافه کنید: همانطور که دستگاه های بیشتری را به شبکه خود اضافه می کنید، عملکرد را کنترل کنید تا مطمئن شوید که تجهیزات شما می توانند بار را تحمل کنند.

با دنبال کردن این مراحل، یک شبکه خانگی سازمان یافته، ایمن و کارآمد خواهید داشت که نیازهای شما را برآورده می کند. در بخش بعدی، نکات پیشرفته ای را برای بهینه سازی شبکه شما، از جمله نحوه عیب یابی مشکلات رایج و بهبود عملکرد، مورد بحث قرار خواهیم داد.

نکات پیشرفته برای بهینه سازی شبکه شما

حتی پس از راه‌اندازی شبکه خانگی، راه‌های مختلفی برای تنظیم دقیق آن برای عملکرد، قابلیت اطمینان و امنیت بهتر وجود دارد. خواه با سرعت پایین، تداخل یا مشکلات اتصال سر و کار داشته باشید، این نکات به شما کمک می کند بیشترین بهره را از شبکه خود ببرید.

عملکرد Wi-Fi را بهینه کنید

Wi-Fi اغلب حیاتی ترین جزء یک شبکه خانگی است و بهینه سازی آن می تواند تجربه شما را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. در اینجا چند نکته پیشرفته وجود دارد:

کانال مناسب را انتخاب کنید:

شبکه‌های Wi-Fi روی کانال‌های خاصی کار می‌کنند و تداخل شبکه‌های همسایه می‌تواند اتصال شما را کند کند. از یک برنامه تحلیلگر Wi-Fi (به عنوان مثال، NetSpot، WiFi Analyzer) برای شناسایی کمترین شلوغی کانال استفاده کنید و روتر خود را به صورت دستی تنظیم کنید تا از آن استفاده کند. برای 2.4 گیگاهرتز، کانال های 1، 6 و 11 معمولا بهترین انتخاب ها هستند زیرا با هم همپوشانی ندارند.

تنظیم قدرت انتقال:

برخی از روترها به شما این امکان را می دهند که قدرت انتقال سیگنال Wi-Fi را تنظیم کنید. افزایش توان می تواند برد را بهبود بخشد، در حالی که کاهش آن می تواند تداخل در فضاهای کوچک را کاهش دهد. تنظیمات را آزمایش کنید تا بهترین تعادل را برای خانه خود پیدا کنید.

فعال کردن فرمان باند:

اگر یک روتر دو باند یا سه باند دارید، فرمان باند را فعال کنید. این ویژگی به طور خودکار دستگاه ها را بر اساس قدرت سیگنال و پهنای باند نیاز به بهترین باند موجود (2.4 گیگاهرتز یا 5 گیگاهرتز) هدایت می کند.

از Wi-Fi 6 یا 6E استفاده کنید:

اگر دستگاه‌های سازگار دارید، ارتقا به روتر Wi-Fi 6 یا Wi-Fi 6E می‌تواند عملکرد را به‌ویژه در شبکه‌های شلوغ به میزان قابل توجهی بهبود بخشد. این استانداردها سرعت بیشتر، تأخیر کمتر و کارایی بهتر را ارائه می دهند.

تداخل را به حداقل برسانید

سیگنال های وای فای می توانند تحت تأثیر موانع فیزیکی و سایر دستگاه های الکترونیکی قرار گیرند. در اینجا نحوه کاهش تداخل آورده شده است:

اجتناب از موانع فیزیکی:

سیگنال های وای فای می توانند توسط دیوارها، کف ها و اشیاء بزرگ مانند مبلمان مسدود یا ضعیف شوند. روتر خود را در مکانی باز و دور از دیوارها و اجسام فلزی قرار دهید.

کاهش تداخل الکترونیکی:

دستگاه‌هایی مانند مایکروویو، تلفن‌های بی‌سیم و نمایشگر کودک می‌توانند با سیگنال‌های Wi-Fi، به‌ویژه در باند ۲.۴ گیگاهرتز تداخل ایجاد کنند. روتر خود را از این دستگاه ها دور نگه دارید یا برای تداخل کمتر به باند 5 گیگاهرتز سوئیچ کنید.

در صورت امکان از اترنت استفاده کنید:

برای دستگاه‌هایی که به Wi-Fi نیاز ندارند (مانند کنسول‌های بازی، تلویزیون‌های هوشمند)، از کابل‌های اترنت برای کاهش ازدحام وای‌فای و بهبود عملکرد استفاده کنید.

اولویت بندی ترافیک شبکه با QoS

کیفیت خدمات (QoS) قابلیتی است که به شما امکان می دهد انواع خاصی از ترافیک را در شبکه خود اولویت بندی کنید. این به ویژه برای فعالیت هایی که نیاز به تأخیر کم دارند، مانند بازی یا کنفرانس ویدیویی مفید است:

فعال کردن QoS:

اکثر روترهای مدرن دارای ویژگی QoS در تنظیمات خود هستند. آن را فعال کنید و پیکربندی کنید تا ترافیک بر اساس نیازهای شما (به عنوان مثال، بازی، پخش جریانی یا تماس های ویدیویی) اولویت بندی شود.

تنظیم اولویت های دستگاه:

برخی از روترها به شما امکان می دهند دستگاه های خاصی را اولویت بندی کنید. به عنوان مثال، می توانید برای اطمینان از عملکرد روان، به کنسول بازی یا لپ تاپ کاری خود اولویت بیشتری بدهید.

پوشش را با سیستم های مش یا توسعه دهنده ها گسترش دهید

اگر هنوز مناطق مرده وای فای را تجربه می کنید، گره های مش یا توسعه دهنده های وای فای را اضافه کنید:

سیستم های مش:

سیستم های مشبک بهترین راه حل برای خانه های بزرگ یا ساختمان های چند طبقه هستند. آنها با استفاده از چندین گره که با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند، پوشش یکپارچه را فراهم می کنند. برای اطمینان از پوشش یکنواخت، گره ها را به صورت استراتژیک قرار دهید.

توسعه دهنده های وای فای:

توسعه دهنده ها می توانند سیگنال Wi-Fi شما را تقویت کنند، اما اغلب یک شبکه مجزا ایجاد می کنند که می تواند منجر به انتقال نامناسب بین روتر اصلی و توسعه دهنده شود. اگر از توسعه دهنده استفاده می کنید، سعی کنید آن را در نیمه راه بین روتر خود و منطقه مرده قرار دهید.

نظارت بر استفاده از شبکه

نظارت بر استفاده از شبکه می تواند به شما در شناسایی مشکلات و بهینه سازی عملکرد کمک کند:

استفاده از گزارش های روتر:

اکثر روترها گزارش فعالیت های شبکه را نگه می دارند. این گزارش‌ها را بررسی کنید تا ببینید کدام دستگاه‌ها از پهنای باند بیشتری استفاده می‌کنند و هرگونه فعالیت غیرعادی را شناسایی کنید.

ابزارهای نظارت بر پهنای باند:

از ابزارهایی مانند GlassWire یا NetWorx برای نظارت بر استفاده از پهنای باند در دستگاه های جداگانه استفاده کنید. این می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید کدام برنامه ها یا دستگاه ها بیشترین داده را مصرف می کنند.

تنظیم هشدارها:

برخی از روترها و ابزارهای نظارتی به شما امکان می دهند تا هشدارهایی را برای فعالیت های غیرعادی تنظیم کنید، مانند اتصال دستگاه جدید به شبکه یا افزایش ناگهانی استفاده از پهنای باند.

شبکه خود را بیشتر ایمن کنید

در حالی که اقدامات امنیتی اولیه مانند تغییر رمزهای عبور پیش‌فرض و فعال کردن رمزگذاری ضروری است، مراحل دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید برای محافظت از شبکه خود انجام دهید:

فعال کردن MAC Filtering:

فیلتر MAC به شما این امکان را می‌دهد تا کنترل کنید کدام دستگاه‌ها می‌توانند بر اساس آدرس MAC خود به شبکه شما متصل شوند. در حالی که اشتباه نیست، اما یک لایه امنیتی اضافی اضافه می کند.

غیرفعال کردن WPS:

راه‌اندازی محافظت شده Wi-Fi (WPS) یک راه راحت برای اتصال دستگاه‌ها به شبکه شما است، اما یک خطر امنیتی نیز محسوب می‌شود. برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز، WPS را در تنظیمات روتر خود غیرفعال کنید.

از VPN استفاده کنید:

یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) تمام ترافیک اینترنت دستگاه های شما را رمزگذاری می کند و از داده های شما در برابر هکرها و استراق سمع محافظت می کند. برخی از روترها از VPN پشتیبانی می کنند و به شما امکان می دهند تمام ترافیک شبکه خود را رمزگذاری کنید.

به‌روزرسانی منظم میان‌افزار:

به‌روزرسانی‌های میان‌افزار اغلب شامل وصله‌های امنیتی هستند که از روتر شما در برابر آسیب‌پذیری‌ها محافظت می‌کنند. اگر روتر شما از آن‌ها پشتیبانی می‌کند، به‌روزرسانی‌های خودکار را فعال کنید یا هر چند ماه یک‌بار به‌روزرسانی‌ها را به‌صورت دستی بررسی کنید.

عیب یابی مسائل رایج

حتی بهترین شبکه ها نیز می توانند مشکلاتی را تجربه کنند. در اینجا نحوه عیب یابی برخی از مشکلات رایج آورده شده است:

سرعت های آهسته:

اگر اینترنت شما کند است، سرعت خود را با استفاده از ابزاری مانند Speedtest تست کنید. اگر سرعت کمتر از حد انتظار است، سعی کنید مودم و روتر خود را راه اندازی مجدد کنید. اگر مشکل همچنان ادامه داشت، با ISP خود تماس بگیرید.

اتصال متناوب:

اگر اتصال شما به طور مکرر قطع می شود، تداخل، سیستم عامل منسوخ شده یا تجهیزات داغ را بررسی کنید. اگر مشکل ادامه داشت، روتر یا مودم خود را تعویض کنید.

مشکلات اتصال دستگاه:

اگر دستگاه خاصی به شبکه وصل نمی شود، سعی کنید شبکه Wi-Fi دستگاه را فراموش کرده و دوباره وصل شوید. اطمینان حاصل کنید که درایورهای Wi-Fi یا سیستم عامل دستگاه به روز هستند.

مسائل مربوط به IP WAN:

اگر روتر شما برای دریافت آدرس IP از ISP (IP WAN) مشکل دارد، مودم و روتر خود را چرخه برق قرار دهید. اگر مشکل همچنان ادامه داشت، برای کمک با ISP خود تماس بگیرید.

شبکه خود را اثبات کنید

همانطور که تکنولوژی تکامل می یابد، شبکه شما نیز باید. در اینجا چند نکته برای محافظت از شبکه خانگی در آینده آورده شده است:

ارتقا به Wi-Fi 6 یا 6E:

Wi-Fi 6 و 6E پیشرفت های قابل توجهی در سرعت، کارایی و عملکرد ارائه می دهند. اگر از تجهیزات قدیمی‌تری استفاده می‌کنید، برای بهره‌گیری از این استانداردها، ارتقا دهید.

سرمایه گذاری در اینترنت گیگابیت:

اگر اینترنت گیگابیت در منطقه شما در دسترس است، برنامه خود را ارتقا دهید. سرعت گیگابیت برای خانوارهایی با چندین دستگاه یا استفاده زیاد از اینترنت ایده آل است.

طرحی برای دستگاه های خانه هوشمند:

همانطور که دستگاه‌های خانه هوشمند بیشتری (مانند دوربین‌ها، ترموستات‌ها، چراغ‌ها) اضافه می‌کنید، مطمئن شوید که شبکه شما می‌تواند بار افزایش‌یافته را تحمل کند. ارتقاء به سیستم مش یا اضافه کردن نقاط دسترسی بیشتر را در نظر بگیرید.

نکات کلیدی

1. با انتخاب کانال مناسب، تنظیم قدرت انتقال و فعال کردن فرمان باند، Wi-Fi را بهینه کنید.
2. با قرار دادن صحیح روتر خود و استفاده از اترنت برای دستگاه های ثابت، تداخل را به حداقل برسانید.
3. از کیفیت خدمات (QoS) برای اولویت بندی ترافیک مهم مانند بازی یا تماس های ویدیویی استفاده کنید.
4. برای از بین بردن مناطق مرده Wi-Fi، پوشش را با سیستم های مش یا توسعه دهنده ها گسترش دهید.
5. نظارت بر استفاده از شبکه برای شناسایی گرازهای پهنای باند و فعالیت غیرمعمول.
6. با فیلتر MAC، VPN ها و به روز رسانی منظم سیستم عامل، امنیت را افزایش دهید.
7. مشکلات رایج مانند سرعت پایین، اتصال متناوب، و مشکلات اتصال دستگاه را عیب یابی کنید.
8. با ارتقاء به Wi-Fi 6، سرمایه‌گذاری در اینترنت گیگابیتی و برنامه‌ریزی برای دستگاه‌های خانه هوشمند، شبکه خود را در آینده محافظت کنید.

عیب یابی و مشکلات رایج شبکه

حتی با بهترین راه‌اندازی، شبکه‌ها گاهی اوقات ممکن است با مشکل مواجه شوند. خواه سرعت پایین باشد، اتصالات قطع شده یا دستگاه هایی که وصل نمی شوند، عیب یابی یک مهارت ضروری برای حفظ یک شبکه خانگی صاف است. در اینجا راهنمای شناسایی و رفع رایج ترین مشکلات است.

1. سرعت اینترنت پایین

کندی اینترنت یکی از ناراحت کننده ترین مسائل است. در اینجا نحوه تشخیص و رفع آن آمده است:

سرعت خود را تست کنید:

از ابزاری مانند Speedtest by Ookla یا Fast.com برای بررسی سرعت اینترنت خود استفاده کنید. نتایج را با سرعت وعده داده شده توسط ISP خود مقایسه کنید.

مودم و روتر خود را مجددا راه اندازی کنید:

رویکرد کلاسیک “خاموش و دوباره روشن کن” اغلب جواب می دهد. مودم و روتر خود را از برق بکشید، 30 ثانیه صبر کنید و دوباره آنها را وصل کنید.

Hogs پهنای باند را بررسی کنید:

برخی از دستگاه ها یا برنامه ها ممکن است پهنای باند زیادی مصرف کنند. از پنل مدیریت روتر خود یا یک ابزار نظارت بر پهنای باند برای شناسایی و محدود کردن استفاده از آنها استفاده کنید.

باندهای وای فای را تغییر دهید:

اگر روی باند شلوغ 2.4 گیگاهرتز هستید، برای سرعت بیشتر به باند 5 گیگاهرتز بروید (اگر دستگاه شما از آن پشتیبانی می کند).

مشکلات ISP را بررسی کنید:

گاهی اوقات مشکل در انتهای ISP شما است. از وب‌سایت ISP خود دیدن کنید یا با خط پشتیبانی آن‌ها تماس بگیرید تا ببینید آیا در منطقه شما قطع یا تعمیر وجود دارد یا خیر.

برنامه خود را ارتقا دهید:

اگر استفاده از اینترنت شما افزایش یافته است (به عنوان مثال، دستگاه های بیشتر، پخش جریانی، بازی)، ممکن است لازم باشد به برنامه سریع تری ارتقا دهید.

2. اتصالات متناوب یا قطع شده

اگر اتصال شما همچنان قطع می شود، این راه حل ها را امتحان کنید:

بررسی تداخل:

سیگنال‌های Wi-Fi می‌توانند توسط دستگاه‌های دیگری مانند مایکروویو، تلفن‌های بی‌سیم یا نمایشگر کودک مختل شوند. روتر خود را از این دستگاه ها دور کنید یا به باند 5 گیگاهرتز بروید.

به روز رسانی سیستم عامل:

سیستم عامل قدیمی روتر می تواند باعث بی ثباتی شود. پنل مدیریت روتر خود را برای به روز رسانی بررسی کنید و در صورت وجود آنها را نصب کنید.

بازنشانی تنظیمات شبکه:

در دستگاه خود، تنظیمات شبکه را بازنشانی کنید تا مشکلات پیکربندی برطرف شود. در ویندوز، می توانید از ویژگی Network Reset استفاده کنید. در دستگاه های تلفن همراه، می توانید تنظیمات شبکه را در تنظیمات برگزیده سیستم بازنشانی کنید.

بررسی گرمای بیش از حد:

روترها و مودم ها ممکن است بیش از حد گرم شوند، به خصوص اگر در فضاهای بسته قرار گیرند. اطمینان حاصل کنید که آنها تهویه مناسب دارند و بیش از حد گرم نمی شوند.

تعویض تجهیزات قدیمی:

اگر مودم یا روتر شما بیش از 5 سال سن دارد، ممکن است زمان تعویض آن فرا رسیده باشد. تجهیزات قدیمی ممکن است از استانداردهای مدرن پشتیبانی نکنند و می توانند با نیازهای شبکه امروزی دست و پنجه نرم کنند.

دستگاه‌ها به Wi-Fi متصل نمی‌شوند

اگر دستگاه خاصی به شبکه شما وصل نمی شود، این مراحل را دنبال کنید:

فراموش کنید و دوباره وصل شوید:

در دستگاه، شبکه Wi-Fi را فراموش کرده و با وارد کردن مجدد رمز عبور دوباره وصل شوید.

رمز عبور وای فای را بررسی کنید:

مطمئن شوید که رمز وای فای صحیح را وارد کرده اید. اگر اخیراً آن را تغییر داده‌اید، رمز عبور دستگاه را به‌روزرسانی کنید.

راه اندازی مجدد دستگاه:

گاهی اوقات، یک راه اندازی مجدد ساده می تواند مشکلات اتصال را برطرف کند.

به روز رسانی درایورهای دستگاه:

در رایانه‌ها، درایورهای قدیمی Wi-Fi می‌توانند باعث مشکلات اتصال شوند. به‌روزرسانی‌ها را در مدیر دستگاه یا وب‌سایت سازنده بررسی کنید.

فیلتر MAC را بررسی کنید:

اگر روتر شما فیلتر MAC را فعال کرده است، مطمئن شوید که آدرس MAC دستگاه مجاز به اتصال است.

بازنشانی تنظیمات شبکه:

در دستگاه های تلفن همراه، بازنشانی تنظیمات شبکه می تواند مشکلات دائمی اتصال را حل کند.

با وجود Wi-Fi متصل، دسترسی به اینترنت وجود ندارد

اگر دستگاه شما به Wi-Fi متصل است اما به اینترنت دسترسی ندارد، این مراحل را امتحان کنید:

راه اندازی مجدد مودم و روتر:

مودم و روتر خود را با جدا کردن آنها به مدت 30 ثانیه و وصل کردن مجدد آنها به برق چرخه کنید.

اتصال ISP را بررسی کنید:

اطمینان حاصل کنید که مودم شما به درستی به ISP شما متصل است. چراغ های مودم را بررسی کنید – اگر چراغ اینترنت خاموش یا چشمک می زند، ممکن است مشکلی در اتصال ISP وجود داشته باشد.

تست روی دستگاه دیگر:

بررسی کنید که آیا دستگاه های دیگر در همان شبکه به اینترنت دسترسی دارند یا خیر. اگر این کار را انجام دهند، احتمالاً مشکل مربوط به دستگاه خاص است. اگر این کار را نکردند، مشکل مربوط به مودم یا روتر است.

تمدید آدرس IP:

در ویندوز، Command Prompt را باز کنید و ipconfig /release و سپس ipconfig /renew را تایپ کنید. در macOS، به System Preferences > Network بروید، Wi-Fi خود را انتخاب کنید و روی Renew DHCP Lease کلیک کنید.

بررسی تضاد IP:

اگر چندین دستگاه دارای آدرس IP یکسان باشند، می تواند باعث مشکلات اتصال شود. راه اندازی مجدد روتر معمولاً این مشکل را حل می کند.

سیگنال Wi-Fi ضعیف یا مناطق مرده

اگر سیگنال‌های Wi-Fi ضعیف یا مناطق مرده را در خانه خود تجربه می‌کنید، در اینجا نحوه رفع آن آورده شده است:

موقعیت روتر خود را تغییر دهید:

روتر خود را به یک مکان مرکزی در خانه خود، دور از دیوارها، اشیاء فلزی و وسایل الکترونیکی که باعث تداخل می شوند، منتقل کنید.

از یک توسعه دهنده Wi-Fi یا سیستم مش استفاده کنید:

توسعه دهنده های Wi-Fi می توانند سیگنال شما را تقویت کنند، اما برای پوشش یکپارچه، سرمایه گذاری روی یک سیستم Wi-Fi مش را در نظر بگیرید.

روتر خود را ارتقا دهید:

اگر روتر شما قدیمی است، ممکن است پوشش کافی را ارائه نکند. به یک روتر مدرن با برد و عملکرد بهتر، مانند روتر Wi-Fi 6 یا مش ارتقا دهید.

استفاده از اترنت برای دستگاه های ثابت:

برای دستگاه‌هایی که نیازی به موبایل ندارند (مانند تلویزیون‌های هوشمند، کنسول‌های بازی)، از کابل اترنت برای آزاد کردن پهنای باند Wi-Fi استفاده کنید.

مشکلات ورود به روتر

اگر نمی توانید به پنل مدیریت روتر خود دسترسی پیدا کنید، این راه حل ها را امتحان کنید:

آدرس IP را بررسی کنید:

مطمئن شوید که آدرس IP صحیح را برای دسترسی به روتر وارد کرده اید. آدرس های رایج عبارتند از 192.168.1.1، 192.168.0.1 یا 10.0.0.1. دفترچه راهنمای روتر خود را برای آدرس صحیح بررسی کنید.

از اعتبارنامه های ورود صحیح استفاده کنید:

نام کاربری و رمز عبور پیش فرض اغلب بر روی روتر یا در دفترچه راهنما چاپ می شود. اگر آنها را تغییر داده اید و فراموش کرده اید، ممکن است لازم باشد روتر را به تنظیمات کارخانه بازنشانی کنید.

بازنشانی روتر:

اگر نمی توانید به پنل مدیریت دسترسی پیدا کنید، روتر را به تنظیمات کارخانه بازنشانی کنید. از یک گیره کاغذ برای فشار دادن دکمه تنظیم مجدد (معمولاً در پشت روتر) به مدت 10 ثانیه استفاده کنید.

مسائل DNS

مشکلات DNS (سیستم نام دامنه) می تواند از بارگیری وب سایت ها جلوگیری کند. در اینجا نحوه رفع آنها آمده است:

تغییر سرورهای DNS:

به سرور DNS قابل اعتمادتری مانند Google DNS (8.8.8.8 و 8.8.4.4) یا Cloudflare DNS (1.1.1.1) بروید. می‌توانید تنظیمات DNS را در پنل مدیریت روتر یا در دستگاه‌های جداگانه تغییر دهید.

شستشوی کش DNS:

در ویندوز، Command Prompt را باز کرده و ipconfig /flushdns را تایپ کنید. در macOS، از دستور ترمینال sudo dscacheutil -flushcache استفاده کنید.

مسائل NAT برای بازی

مسائل مربوط به ترجمه آدرس شبکه (NAT) می‌تواند باعث مشکلاتی در بازی‌های آنلاین شود، مانند عدم امکان پیوستن به مسابقات چند نفره:

فعال کردن UPnP:

یونیورسال Plug and Play (UPnP) به دستگاه‌ها اجازه می‌دهد تا به طور خودکار ارسال پورت را تنظیم کنند. UPnP را در تنظیمات روتر خود فعال کنید.

تنظیم IP Static و Port Forwarding:

یک آدرس IP ثابت را به کنسول بازی خود اختصاص دهید و در تنظیمات روتر خود برای پورت های مورد نیاز، انتقال پورت را تنظیم کنید (به عنوان مثال، Xbox Live از پورت های 3074، 3544 و 4500 استفاده می کند).

استعلام قیمت تجهیزات شبکه خانگی

برای استعلام قیمت تجهیزات شبکه خانگی و بررسی و استعلام انواع تجهیزات شبکه به فروشگاه اینترنتی آی تی بورس مراجعه کنید.